vrijdag 26 februari 2010
vrijdag 19 februari 2010
James Dean
zondag 14 februari 2010
maandag 8 februari 2010
In het hart van mijn gevoel/De Kast
De contouren in het land
Vervagen in de mist
Het schemer wordt verdrongen
De nacht wordt uitgewist
In een doolhof van emoties
Is de tijd voorbijgegaan
Dan loop ik naar de kamer
Waar jouw spullen niet meer staan
Ik pak de eerste krant
Ik blader er doorheen
En als ik koffie wil gaan zetten
Zet ik teveel voor mij alleen
Ik moet wennen aan de leegte
Die jij hier achterliet
Ik had zoveel idealen
Maar zonder jou heb ik ze niet
't Is net of ik mezelf verloren ben
't Is net of ik de diepste dalen ken
In het hart van mijn gevoel
Zal ik je nooit vergeten
In het hart van mijn gevoel mis ik je lach
Had ik kunnen weten
Dat het leven zonder jou me breken zou
Vanaf de eerste dag
M'n werk is blijven liggen
Maar ik voel me uitgeteld
Het lichaam lamgeslagen
Als door de griep geveld
In de alledaagse dingen
Schuilt een groot verdriet
Ik moet opnieuw beginnen
Maar zover ben ik nog niet
t Is net of ik mezelf verloren ben
't Is net of ik de diepste dalen ken
In het hart van mijn gevoel
Zal ik je nooit vergeten
In het hart van mijn gevoel mis ik je lach
Had ik kunnen weten
Dat het leven zonder jou me breken zou
Vanaf de eerste dag
Zou ik m'n wilskracht
Naar de hemel kunnen stijgen
De rotsen laten splijten
Om jou terug te krijgen
In het hart van mijn gevoel
Zal ik je nooit vergeten
In het hart van mijn gevoel mis ik je lach
Had ik kunnen weten
Dat het leven zonder jou me breken zou
Vanaf de eerste dag
Vervagen in de mist
Het schemer wordt verdrongen
De nacht wordt uitgewist
In een doolhof van emoties
Is de tijd voorbijgegaan
Dan loop ik naar de kamer
Waar jouw spullen niet meer staan
Ik pak de eerste krant
Ik blader er doorheen
En als ik koffie wil gaan zetten
Zet ik teveel voor mij alleen
Ik moet wennen aan de leegte
Die jij hier achterliet
Ik had zoveel idealen
Maar zonder jou heb ik ze niet
't Is net of ik mezelf verloren ben
't Is net of ik de diepste dalen ken
In het hart van mijn gevoel
Zal ik je nooit vergeten
In het hart van mijn gevoel mis ik je lach
Had ik kunnen weten
Dat het leven zonder jou me breken zou
Vanaf de eerste dag
M'n werk is blijven liggen
Maar ik voel me uitgeteld
Het lichaam lamgeslagen
Als door de griep geveld
In de alledaagse dingen
Schuilt een groot verdriet
Ik moet opnieuw beginnen
Maar zover ben ik nog niet
t Is net of ik mezelf verloren ben
't Is net of ik de diepste dalen ken
In het hart van mijn gevoel
Zal ik je nooit vergeten
In het hart van mijn gevoel mis ik je lach
Had ik kunnen weten
Dat het leven zonder jou me breken zou
Vanaf de eerste dag
Zou ik m'n wilskracht
Naar de hemel kunnen stijgen
De rotsen laten splijten
Om jou terug te krijgen
In het hart van mijn gevoel
Zal ik je nooit vergeten
In het hart van mijn gevoel mis ik je lach
Had ik kunnen weten
Dat het leven zonder jou me breken zou
Vanaf de eerste dag
woensdag 3 februari 2010
Als niets meer helpt door Erris van Ginkel
Als je je vriendin ten huwelijk vraagt
En zij zegt “nee bedankt”
Omdat zij al die tijd al
Naar de buurvrouw heeft verlangd
Als je het meisje die de koffie bracht
Hebt moeten ontslaan
Waardoor ze snikkend met haar karretje
Voor je heeft gestaan
Als niets meer helpt
Als je jongere collega
Wordt gepromoveerd
Naar die ene functie die
Jij al jaren ambieert
Als je daarom heel erg woedend
Met de deuren slaat
En dat iedereen dan blij blijkt
Dat je eindelijk gaat
Als niets meer helpt
Als geen grote pleister
Als geen kus erop
Als geen verrassingsei
Als geen aai over je kop
Als geen bij pa en ma in bed
Als geen mooi verhaaltje
Als geen glaasje prik
En twee koekjes op een schaaltje
Als niets meer helpt
Is er dan nog iets
Wat het bloeden stelpt?
En zij zegt “nee bedankt”
Omdat zij al die tijd al
Naar de buurvrouw heeft verlangd
Als je het meisje die de koffie bracht
Hebt moeten ontslaan
Waardoor ze snikkend met haar karretje
Voor je heeft gestaan
Als niets meer helpt
Als je jongere collega
Wordt gepromoveerd
Naar die ene functie die
Jij al jaren ambieert
Als je daarom heel erg woedend
Met de deuren slaat
En dat iedereen dan blij blijkt
Dat je eindelijk gaat
Als niets meer helpt
Als geen grote pleister
Als geen kus erop
Als geen verrassingsei
Als geen aai over je kop
Als geen bij pa en ma in bed
Als geen mooi verhaaltje
Als geen glaasje prik
En twee koekjes op een schaaltje
Als niets meer helpt
Is er dan nog iets
Wat het bloeden stelpt?
dinsdag 2 februari 2010
maandag 1 februari 2010
Abonneren op:
Posts (Atom)